donderdag 27 oktober 2011

4 maanden na de operatie - Hoe gaat het nu?

Hoe gaat het lichamelijk?
Lichamelijk gaat het niet veel beter. Ik heb nog steeds erg veel last van de 'dumpingsklachten'. Inmiddels heb ik wel steeds beter door wat ik wel en wat ik beter niet kan eten. Ik weet bijvoorbeeld dat als ik brood eet, dat ik daar gegarandeerd veel buikpijn van krijg. Het vreemde is dat die pijn pas na een half uurtje op komt zetten en niet meteen na het eten. In het begin heb ik telkens toch brood gegeten omdat ik geloofde dat het tussen mijn oren zat, omdat ik niet echt een broodliefhebber ben. Toch bleef de buikpijn aanzetten en nu ben ik helemaal gestopt met het eten van brood.. Ik eet 's middags vaak zelfgemaakte pasta/rijst salades of ik eet een warme maaltijd. 2x een warme maaltijd eten op een dag vind ik heerlijk! Maar met school is dat natuurlijk niet goed te doen, dus dan schakel ik over op salades, peperkoek, voedzame koeken en fruit.

Mijn vriend heeft me ertoe aangezet om te stoppen met het eten van suikers. Ik merkte dat ik erg misselijk werd als ik 's avonds bijvoorbeeld een Nuts at, en ik zal toegeven dat ik tussendoor best wel snel toch naar snoep grijp, al zijn het telkens maar kleine dingen ik at op een dag toch behoorlijk veel suikers. Ik ben vervangers gaan zoeken voor de tussendoortjes die ik normaal pakte en ik moet zeggen dat het goed uit is gepakt. Ik eet nu tussendoor dingen als 'cheese-dippers' en 's avonds bij mijn thee, waar ik voorheen aan de candybars zat, neem ik nu een schaaltje met verse noten/rozijnen. In het begin was het erg wennen. Ik had dagelijks heftige hoofdpijn, wat mijn moeder toeschreef aan afkickverschijnselen van de suikers..
Nu is dat gelukkig beter geworden, ik ben er helemaal aan gewend en het voelt ook beter voor mijn lichaam. Het aparte ervan is dat ik sinds ik vrijwel geen suikers meer eet 2 kilo ben aangekomen !! Misschien dat mijn lichaam die suikers nooit goed kon verwerken en dat ik nu dus meer goede stoffen binnenkrijg die mijn lichaam wel kan opnemen?!?

Ik kan wel zeggen dat ik me beter voel dan voor de operatie, maar ik hoop dat de dumpingsklachten nog wel sterk gaan verminderen, want het belemmerd me ernstig met het eten. Ik kan er inmiddels goed mee omgaan, maar dat is voornamelijk in mijn thuissituatie. Zodra ik ergens anders ben is het vaak lastiger om er rekening mee te houden en ik merk dan ook snel dat ik meer buikpijn krijg. De ochtenden blijven moeilijk, ik moet echt een hele tijd op gang komen.. Met het avondeten gaat het vrijwel altijd wel goed, maar ook dan moet ik wel echt een hele tijd rustig aan doen, als ik een uur na het eten zou gaan wandelen zou dat niet kunnen vanwege de last die ik dan krijg van mijn buik bij die inspanning. Het beïnvloed momenteel dus veel keuzes die ik maak voor dagjes weg en met de blik op eventuele vakanties.. Ook heb ik het idee dat ik hierdoor niet spontaan dingen kan ondernemen, omdat ik altijd rekening moet houden met het eten wat ik dan bij me heb..

Hoe gaat het verder?
Ik vind het heel vervelend dat ik het moet zeggen, maar verder gaat het niet goed met me..
In de afgelopen maanden is mijn leven ingrijpend veranderd: mijn vader is overleden.. En of dat nog niet erg genoeg was is mijn oma precies een maand later gestorven. Ik moet zeggen dat we veel lieve mensen om ons heen hebben die mijn moeder en mij goed opvangen, maar het blijft een moeilijke tijd. Gewoon ineens 'past boem' weg.. Ik merk echt dat ik hierdoor zo enorm aan het veranderen ben en door alle spanningen die alles met zich meebrengt merk ik dat ik toch wel extra last heb van mijn buik..

Over 2 weken heb ik een afspraak met een homeopaat staan, ik hoop dat hij me kan helpen met het beter in mijn energie komen.. Want ik hoop gewoon echt dat ik mijn schooljaar dit jaar wel gewoon kan gaan afronden, want nog een jaar studievertraging daar zit ik echt niet op te wachten..

Wat ik nog wel moet zeggen is dat mijn littekentjes er nog beter uitzien dan net na de operatie. De kleinste sneetjes zijn al bijna niet meer te zien! Echt ongelooflijk dat ze zo mooi wegtrekken. Ik moet wel zeggen dat ik ze regelmatig insmeer met vitamine E crème, maar of dat hetgene is waardoor ze nu zo mooi zijn weet ik niet hoor..

Als er nieuwe ontwikkelingen zijn dan laat ik het weten!

Liefs,
Marit

9 opmerkingen:

  1. Sterkte ermee. Ik dacht dat het na de operatie wel beter zou gaan. Gelukkig kun je wel dingen eten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dankjewel :)
    Ja, dat dacht ik ook, maar ik denk dat mijn darmen gewoon te gevoelig zijn.. Naja, het is nu gewoon afwachten en hopen dat het ooit nog een keer wel echt helemaal beter wordt!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Marit
    Gisteren zelf naar de MDL arts geweest en die heeft me artikelen meegegeven over het Wilkie Syndroom, aangezien hij dit na diverse onderzoeken dit bij mij vermoedde. Na wat googlen kwam ik op jouw site. Allereerst gecondoleerd met je vader!
    Ik schrok van onze overeenkomsten. Ook ik kom (oorspronkelijk) uit Veldhoven, ook ik heb problemen gehad met mijn gezondheid in mijn jeugd, ik was 24 toen mijn vader plotseling stierf en nu dus waarschijnlijk ook het Wilkie syndroom. Ik ben ook bij het mmc en ik vroeg me af wie jouw arts was? ik herken veel van de symptomen, maar niet alles. Wanneer jij dit ook wil zou ik je graag via de mail(anders is het ook zo openbaar) wat vragen willen stellen.Wanneer ik echter op je emailknop druk krijg ik een foutmelding. Kan ik je op een of andere manier mailen? (als je dit tenminste wilt?)
    Ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen, enerzijds met je gezondheid maar ook met het missen van je vader. Hopelijk heb je veel vrienden om je heen die je in moeilijke tijden kunnen opvangen!
    Groetjes Eva

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Eva,
    Bedankt voor je bericht, bij deze zal ik mijn echte mail-adres geven, dat is wat makkelijker: McMaap@hotmail.com .. Als je jouw mailadres stuurt dan kan ik makkelijker reageren via de mail :)
    Anders is het inderdaad zo openbaar..
    Groetjes Marit

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heb even een paar stukjes van je gelezen. Ik vind het altijd erg interessant, maar vooral bewonderenswaardig, als mensen je een kijkje laten leven in hun leven met een ziekte/aandoening.

    Wat ontzettend naar wat er de afgelopen tijd allemaal is gebeurd, je vader, je oma.. Wat zal dit een moeilijke periode voor je zijn.

    Wat betreft de littekens, ik denk wel dat ze zo mooi worden doordat je ze zo goed verzorgd!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Marit,
    Ik heb net je hele blog gelezen.
    In augustus ben ik ook geopereerd in Veldhoven door dokter Luijten. Super veel overeenkomsten en raar om je eigen verhaal te lezen terwijl het door iemand anders is geschreven. Een verschil is dat ik nooit veel ondergewicht heb gehad omdat ik voor ik echt veel last kreeg een beetje te zwaar was. Ik heb nu ook nog steeds veel last van mijn maag, mijn maag is geirriteerd doordat het gal terugloopt in mijn maag (ik geloof dat ik het zo goed zeg). Ik heb nu veel medicijnen, die niet heel erg goed helpen en ik moet as. donderdag weer terug naar de MDL in veldhoven. Ik baal omdat ik de hoop had dat ik na de operatie weer alles kon doen. Maar zit nu nog steeds veel ziek thuis en ga ook behoorlijk achterlopen op school enzo... Hoe voel je je nu?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Dina, dankje voor je reactie! Ik vind het ook echt fijn om mijn verhaal te delen, vooral omdat ik het zo een beetje van me afschrijf, maar ook omdat er zoveel onduidelijkheid is over de hele ziekte..
    Het was inderdaad een moeilijkere periode, maar eigenlijk gaat het wel goed. Behalve lichamelijk dan, want mijn lichaam blijft 'vervelen'.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Gitte, wat apart dat je verhaal dan zo hetzelfde lijkt, ook qua lichamelijke symptomen enzo?
    En wat vervelend dat je nog steeds veel last hebt.. Hebben ze waar je nu last van hebt onderzocht in het ziekenhuis?
    Met mij is het lichamelijk ook nog niet veel beter, ik hou ook echt veel last van mijn maag en mijn darmen en eten blijft een ellende..
    Ik ben hiermee echter niet meer naar het ziekenhuis geweest, want dat ben ik inmiddels zo ontzettend zat.. Ik loop nu bij een homeopaat, maar omdat het zoveel is wat verstoord is duurt het waarschijnlijk een tijdje voor ik verbetering ga merken (helaas)..
    Hoe vang jij het op met school?
    Ik heb vorig jaar mijn opleiding moeten stoppen en ben dit jaar opnieuw ingestroomt in het tweede jaar.. Gelukkig kan ik over het algemeen wel op school zijn, zolang ik heel erg veel rekening hou met mijn eten enzo..
    Als je je mail geeft dat is het misschien makkelijker om te mailen? Als je het fijn vind om wat ervaringen uit te wisselen? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Marit, mijn e-mai adres is Gittee_@hotmail.com
    Ik doe de PABO en ben dit jaar later ingestroomd omdat ik 15 augustus ben geopereerd en in het begin van het schooljaar nog herstellende was van de operatie. verder doe ik vrijwel al mijn werk vanaf thuis, ik heb gelukkig klasgenootjes die me goed op de hoogte houden en een school die vrijwel alles op een digitale leeromgeving plaatst. Ik hoor eigenlijk 2 dagen in de week stage te lopen op een basisschool. maar dit lukte me niet. ik ben met mijn eerste stage gestopt, en ga morgen proberen om opnieuw toch stage te gaan lopen. als is dit maar voor 1 of zelfs een halve dag in de week.

    BeantwoordenVerwijderen